Πατριδογνωσία. Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα.: Ορεινή Ναυπακτία Throwback. Φθινόπωρο 2010

Ναυπακτόραμα - Ευρυτανία Φθινόπωρο 2010

Σε αυτό το σημείο η περιγραφή της 2ης μας μεγάλης εκδρομή με τη γυναίκα. Ήταν καιρός που περνούσαμε (και μαζί αλλά και μόνος) από νέα σημεία στο χάρτη. Ανακαλύπτοντας και εξερευνώντας. Περισσότερα για την ιστορία και τι "έπαιζε" εκείνη την εποχή μπορείτε να διαβάσετε στο αναλυτικό αφιέρωμα.

1η μέρα 14/11. Κατέβασμα στην Αθήνα και επίσκεψη στον πολύ καλό φίλο Θοδωρή (και αυτός fiestάκιας με ένα από τα πιο καλοσυντηρημένα mk4, ακόμη). Το πρόγραμμα δεν είχε και "πάρα πολλά" δεδομένων των χιλιομέτρων. Θυμάμαι πάντως, την παστουρμαδόπιτα και το σοκολατένιο γλυκό στη ταβέρνα με υπογραφή του Παρλιάρου, πρέπει να ήταν η χειμώνα - καλοκαίρι, την απογευματινή επίσκεψή μας στο φράγμα Μαραθώνα και τη μικρή μας βόλτα στη Ραφήνα. Η διαμονή μας έγινε στην περιοχή της Γλυφάδας που μερικά μέτρα πιο μακρυά, για επαγγελματικά γυρίσματα ήταν η γνωστή κάτοχος του γνωστού ροζ αμαξιού...

Στο φράγμα Μαραθώνα

Είναι η 3.4 άραγε ή η 3.6 λίτρων;

2η μέρα 15/11 Χάρτης διαδρομής προς Γαλαξίδι και ανορθόδοξο δρομολόγιο προς Ναυπακτία. Από Αθήνα, μέσω Πλαταιών, Θίσβης, ανάβαση Θίσβης όπως τη θυμάμαι από τα test drives των 10 hot hatch του τεύχους του drive που διάβαζα στο στρατό.

Φεύγοντας μετά τη Φυλή προς Πύλη.

Σε πιο καμπίσιες εκτάσεις προς Πλαταιές

Το "λάθος" που κάνεις οτι είδες ένα μικρό σκυλάκι και έρχεται ένα τσούρμο μικράκια...

Αγία Άννα, Κυριάκι. Με τα RE050A στο στοιχείο τους.

Κοντά στην Αρβανίτσα

Τελειώνοντας τον Ελικώνα

Τελειώνοντας τα RE050Α

Στάση για καφέ στο πανέμορφο Γαλαξίδι, έρημο από κόσμο Δευτέρα μέσα Νοέμβρη, διαθέσιμο στις φωτογραφικές μας ανησυχίες.

Φωτογραφίζοντας, στο ήρεμο Γαλαξίδι

Και συνέχεια της διαδρομής (χάρτης εδώ) προς Άνω Χώρα.

Μας έχει απορροφήσει η ομορφιά της διαδρομής Γαλαξιδιού -> Ναυπάκτου. Αλλεπάλληλες ανοιχτές στροφές, με τρομερή θέα στην Πελοπόννησο απέναντι, αλλά και αρκετές κάμερες κυκλοφορίας να θέλουν να συνετίσουν τον επίδοξο λάτρη ταχύτητας. Λίγο μετά την στροφή για Ευπάλιο και με μια ανεπαίσθητη βροχούλα να αφήνει τη γλίτσα της, έρχεται η ώρα να Δάφνη, Παλαιόπυργο να πάρουμε τα βουνά. Μπροστά μου τριαξονικό με συρόμενο, μόλις μερικά μέτρα πριν την έξοδο από τον κεντρικό.

Αποφασίζω να μην προσπεράσω και όλως ξαφνικώς, μια κοτρώνα φαρδιά πλατιά στο οδόστρωμα μου φανερώνεται. Όντας 20 μέτρα πίσω από το φορτηγό και κινούμενος με 50 - 60 δε μένει χρόνος αντίδρασης και ... ανορθόδοξη επαφή με κοτρώνα. Γκράου, μου σπάει το παρμπρίζ απ' άκρη σ' άκρη, ευτυχώς ανάμεσα σε οδηγό και συνοδηγό. Αισίως η κοτρώνα αφήνει το σημάδι της στη «γέφυρα» , στο σκαρί του αμαξιού χωρίς καμία επίπτωση. Όσο και να έψαξα δε μπορώ να βρω τη φώτο αυτή.

Ανεβαίνοντας Παλαιόπυργο, με θέα τη λάκκα του Εύηνου

Επίπεδα γης και ο καιρός αγριεύει σχετικά...

Ο καιρός φλέρταρε σε βροχή, αλλά υπερίσχυσε η συννεφιά

Συνεχίζουμε ανεβαίνοντας βόρεια. Τελικός προορισμός η Άνω Χώρα. Δεν περνάμε Σίμο - Πόκιστα, αλλά κόβουμε προς Ελευθέριανη. Το gps το δίνει λανθασμένα όλο άσφαλτο.

Η Ελευθέριανη

Η άσφαλτος τελειώνει και κάπου εκεί και αρχίζουμε αγχωνόμαστε. Ο χωματόδρομος αρχικά είναι βατός.

Αλλά και η νύχτα πλησιάζει. Μερικά αγχωμένα μαγεμένα κλικ καθώς ο ήλιος μας άφηνε. Ευτυχώς απομακρυνόταν οι πιθανότητες βροχής.

Το πώς φτάσαμε στο χωριό Πόδος με τη Νατάσα να κατεβαίνει από το αμάξι μπας και βρεθούμε 11 αντί για 10 πόντους από το έδαφος και με κροκάλες να καθαρίζονται, αισίως φτάνουμε στο δρόμο Ελευθέριανης – Αμπελακιώτισσας.

Η διαμονή μας στο Crystal Mountain Hotel της Άνω χώρας, ένα έπος. Δευτέρα βράδυ, μας δώσαν τα κλειδιά για τη σουίτα. Άλλωστε δεν υπήρχε άλλος επισκέπτης. Ήμασταν οι μόνοι στο αχανές ξενοδοχείο. Ο Βασίλης, ο τότε διαχειριστής – μάγειρας του ξενοδοχείου (κρατούσε από Τουρλίδα, καλή του ώρα όπου και να ναι) μας καλοδέχτηκε με ένα απίθανο παραδοσιακό τραχανά. Βάλσαμο για την περίπτωση. Ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν. Μετά από μια μικρή βόλτα στο χωριό, βουλιάξαμε στο king size στρώμα και χορτάσαμε ύπνο για την επόμενη μέρα.

Εδώ η εκκλησία στην Άνω Χώρα.

Το παλιό λεωφορείο που εκτελούσε τοπικά δρομολόγια, τότε εκτίθετο σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο

3η μέρα. 16/11. Τουρ στα χωριά της Ναυπακτίας με ολίγη από Φθιώτιδα.

Ημέρα και είδαμε το χωριό στο σύνολό του.

Πρωινή Άνω Χώρα από το Crystal Mountain Hotel

Τυπικό δείγμα βλάστησης των δασών. Κέδροι και έλατα μαζί με τα φυλλοβόλα

Πρωινή αναχώρηση προς λίμνη Μόρνου. Αρχικά περνώντας από Ελατού και Λιμνίτσα

Ελατού προς Τερψιθέα

Η Τερψιθέα

Χαμηλότερα υψόμετρα, και περισσότερα φυλλοβόλα δέντρα

Το Πέτρινο καφέ, στην πλατεία της Λιμνίστας (ή Λιμνίτσα)

Κατέβασμα στη λίμνη Μόρνου και φώτο μια αγαπημένη πινακίδα.

Δήμος Δωρίδας. Πάλι από ένα άλλο αφιέρωμα στο περιοδικό Drive μια αγαπημένη μου πινακίδα. Στην εξερευνητική μου διάθεση.

Πολύ κοντά στο φράγμα της λίμνης Μόρνου.

Στο βάθος η Γκιώνα στα σύννεφα. Εμείς, κατευθυνόμαστε βόρεια.

Λίμνη Μόρνου.

Εδώ είμαστε στο δρόμο για το Κόκκινο.

Περάσματα μέσα από δάση φυλλοβόλων

Βλέποντας προς Πενταγιούς

Στο δρόμο προς Γραμμένη οξυά...

Νέα ασφαλτόστρωση προς Αρτοτίνα

Τα Βαρδούσια στο βάθος

Φτάνοντας στη γέφυρα του Εύηνου και μπαίνοντας τυπικά ξανά στο νομό της Αιτωλακαρνανίας

Σήμανση παλιά της γέφυρας Εύηνου

Επίσκεψη στη Γραμμένη Οξυά.

Στο ναό του Αγίου Αθανασίου

Στην πλατεία του χωριού

Και γυρίζοντας προς Αρτοτίνα

Στις στενωσιές λίγο πριν την Ευηνογέφυρα των 60t προς Γραμμένη Οξυά.

Στην Αρτοτίνα.

Στην πλατεία του χωριο΄θ

Μητρόπολη Αγίου Γεωργίου. Και ο καιρός πισω αγριεύει

Πανοραμική άποψη του χωριού

Ερήμωση

Αυτές οι εναλλαγές καιρικών φαινομένων. Μια λατρεία. Τα Βαρδούσια στο βάθος αγριεμένα

προδιαθέτουν το βροχερό σκηνικό της επόμενης ημέρας

Στο Κροκύλειο έπειτα.

Στους Πενταγιούς

"Τον JimClark τον φάγανε οι δρόμοι" photo concept.

Και λίγο πιο έπειτα στο Κροκύλειο περαστικοί.

Στις βρύσες του Κροκύλειου.

Επιστροφή το απογευματάκι και ο καιρός ως τα μεσάνυχτα χειροτερεύει και στην Άνω Χώρα. Το απόγευμα καταφέρνουμε όμως μια ωραία βόλτα στο χωριό.

Ημέρα 4η, 17η Νοέμβρη και απίστευτα βροχερή με προορισμό το Καρπενήσι. Χάρτης διαδρομής. Ακόμα μια μαγεμένη περιήγηση. Ξυπνώντας, η θέα από το δωμάτιο. Αν και το στομάχι της Νατάσας δεν είναι άριστα συνεργάσιμο, αλλά δε μας φρενάρει για τα εκδρομικά μας.

Πρωινή βροχερή Άνω Χώρα

Ανω Χώρα, Κάτω Χώρα, προς Κρυονέρια.

Προς Κρυονέρια

(εν μέρει λασποχωματόδρομος που τώρα στις μέρες μας στρώνεται, αισίως οριακά βατός τότε για τα γούστα του τιράντα), πολιτισμός δλδ άσφαλτος προς Περδικόβρυση. Βροχερό τουρ γύρω από την Ευηνόλιμνη.

Στο βάθος φαίνεται και η γέφυρα προς Κλεπά, για το ανατολικό τουρ της λίμνης.

Περνάμε από το φράγμα της Ευηνόλιμνης, αλλά κανένα κλικ γιατί είμαστε μέσα στην ομίχλη του απόβροχου. Ανεβαίνουμε από Νεοχώρι, ανηφορίζουμε και η ορατότητα ξανάρχεται και προς την όμορφη Αράχοβα Αιτ/νίας, σε ένα α-πι-στευ-το σκηνικό.

Βλέποντας κάτω από την Αράχοβα προς την Ευηνόλιμνη

Και βλέποντας προς την Αράχοβα

Στιγμές αργότερα, τα νέφη ομίχλης διαλύονται

Γνωστές παρέες του απόβροχου.

Μπάσιμο στο νομό Ευρυτανίας και εκ νέου αναζήτηση υψομέτρου. Πέρασμα από το χιονοδρομικό στο Βελούχι.

Το οτι είσαι στο νομό Ευρυτανίας, το καταλαβαίνεις και από την άριστη άσφαλτο

Και μετά από τη βλάστηση

Παίρνοντας το δρόμο προς Μαυρίλο αρχικά, για να το κυκλώσουμε προς Καρπενήσι.

Ανεβαίνοντας το Βελούχι

Άφιξη στο Καρπενήσι και διαμονή στο απλώς ΟΚ τότε ξενοδοχείο Ελβετία (πριν κάνει την ανακαίνισή του). Αισίως ο καιρός για λίγο καλυτέρεψε και μας επέτρεψε μια καλή βόλτα στα στενά της πόλης, και λίγο πιο έξω.