Φυσιολατρική πλήρως αυτή η ανάρτηση χωρίς εκτεταμμένες αναλύσεις σε διαδρομές. Σύνοψη των επισκέψεών μας οικογενειακώς στις Πάδες και όλα τα δρώμενα της χρονιάς του 2019.
Πάδες. Το χωριό που μου έχει κλέψει την καρδιά. Χωμένο καλά στη λάκκα Αώου, στις παρυφές του Σμόλικα τη 2η ψηλότερη κορφή της Ελλάδας (για αυτό δεν τον "βλέπει" καλά) και βλέπει την απέναντι κυρία που ναι μεν ειναι η 6η ψηλότερη αλλά, ΑΛΛΑ, μαζί με τα Βαρδούσια έχει ένα από τα πιο εντυπωσιακά ανάγλυφα οροσειρών που δε χορταίνεις να βλέπεις.
Ανάμεσά τους, σημαντικός διαμορφωτής του ανάγλυφου, της χλωρίδας και πανίδας, της μοναδικής βιοποικιλιότητας, ο ποταμός Αώος με αμέτρητα ρέματα που χύνονται πηγάζοντας από τις κορυφές των βουνών σε αυτόν.
Ένας τόπος με βαρυσήμαντη ιστορία, όχι τόσο αναδεδειγμένος τουριστικά όσο του πρέπει, αλλά με δικό του φανατικό κοινό (εκ των οποίων και ο γράφων) που δε χάνω να επισκέπτομαι με την παραμικρή, έστω και λιγότερη του 24ώρου, ευκαιρία, παρότι κατοικοεδρεύω στη Θεσσαλονίκη.
Πάδες. Το χωριό που μου έχει κλέψει την καρδιά. Χωμένο καλά στη λάκκα Αώου, στις παρυφές του Σμόλικα τη 2η ψηλότερη κορφή της Ελλάδας (για αυτό δεν τον "βλέπει" καλά) και βλέπει την απέναντι κυρία που ναι μεν ειναι η 6η ψηλότερη αλλά, ΑΛΛΑ, μαζί με τα Βαρδούσια έχει ένα από τα πιο εντυπωσιακά ανάγλυφα οροσειρών που δε χορταίνεις να βλέπεις.
Ανάμεσά τους, σημαντικός διαμορφωτής του ανάγλυφου, της χλωρίδας και πανίδας, της μοναδικής βιοποικιλιότητας, ο ποταμός Αώος με αμέτρητα ρέματα που χύνονται πηγάζοντας από τις κορυφές των βουνών σε αυτόν.
Ένας τόπος με βαρυσήμαντη ιστορία, όχι τόσο αναδεδειγμένος τουριστικά όσο του πρέπει, αλλά με δικό του φανατικό κοινό (εκ των οποίων και ο γράφων) που δε χάνω να επισκέπτομαι με την παραμικρή, έστω και λιγότερη του 24ώρου, ευκαιρία, παρότι κατοικοεδρεύω στη Θεσσαλονίκη.
Επτά διάσπαρτες επισκέψεις τη χρονιά του 2019 παρουσιάζονται εδώ με πάρα πολλές διαφορετικές εικόνες, της γύρω περιοχής.
Η Τύμφη απέναντι
Και οι Πάδες (αυτά τα λιγοστά φώτα) με φόντο το Σμόλικα φωτογραφημένα από "απέναντι"
1. Φεβρουάριος σε μια αυθημερόν επίσκεψη.
Λίγα πράγματα στην παρουσίαση, επικό το φαγητό στον Ανάσα.
Τσούκα Ρόσσα από Ελεύθερο
2. 25η Μαρτίου. Η φύση ξεκινάει. Τα χιόνια δεν έχουν λιώσει, τα λουλούδια δεν έχουν ανθίσει. Κάποιες μόνο ενδείξεις της άνοιξης που αργεί να έρθει στα ψηλά υψόμετρα
Μια Nymphalis Polychloros, έλκεται από τη ζέστη του χεριού μου
Η αποθήκη του παπά. Το καλοκαίρι δε φαίνεται από τις συστάδες φύλλων
Βόλτα στο Λούνο, περιοχή που ξεκινάει λίγο πάνω από τα τελευταία σπίτια και το Στόντζι.
Θέα προς τη Βάλια Κάλντα
Ο δρόμος είναι δασικός με αντιπυρική χρήση, με ελάχιστη επίσκεψη και τελειώνει στα σμιξώματα.
Ο Κλέφτης, το ύψωμα απέναντι από τις Πάδες, ανήκει στο δήμο Ζαγορίου. Ο Αώος το φυσικό όριο
Άποψη του Σμόλικα
Άποψη της Τύμφης
Επιστροφή από Δίστρατο - Βασιλίτσα
Η Λάκκα Αώου, με φόντο την Τύμφη και την Τραπεζίτσα, έξω από τα Άρματα
Μαυρόπευκα και ρόμπολα στις πλαγιές της Βασιλίτσας
Ο δρόμος, στις αρχές του νομού Ιωαννίνων
Η λιμνούλα κάτω από τη Βασιλίτσα, πολύ κοντά στο πάσο που εδρεύουν τα χιονοδρομικά.
3. Επόμενη επίσκεψη, η πενταήμερή μας τέλη Απριλίου 2019.
Η Τύμφη όπως φαίνεται μετά τον αυχένα Σουσουνίτσας, στα 1250μ ψηλά.
Τσουκα Ρόσσα
Καρτερός - Μεγάλα Ληθάρια
Γκαμήλα
Άνοιξη στο χωριό
Πρωινή βόλτα στο δρόμο για Άρματα, φωτογραφίζοντας αυγή στα καμμένα προς Αλογότοπο
Βόλτα πρωινή
στιγμές πριν την αυγή
στιγμές μετά
Λεπτομέρεια Γκαμήλας
Αισίως καθαρός ο δρόμος πλέον
Τρέξιμο με θέα τα βουνά!
Υπερπανόραμα Τύμφης
Και επιστροφή στο σπιτι
Βόλτα οικογενειακή ως το Βάλια Μάρε
Κρόκοι σε άνθιση
Και λουλουδάκια στο Παντελέξαρχο
Παντελέξαρχο, στα ~1500μ ψηλά
Απογευματινή βόλτα στους Αγίους Αποστόλους
Ορειβατικόν. Πρωινή η αναχώρηση για Δρακόλιμνη, μόνος, σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες μόλις μερικές ώρες μετά. Ελαφριά χιονόπτωση στο τέλος. Χάρτης εδώ
Ανεβαίνοντας με χαμηλή ορατότητα
Ανεβαίνοντας αισίως το τοπίο λίγο ξεκαθαρίζει.
Ελάχιστα μέτρα πριν τη Δρακόλιμνη
Στιγμές χαλάρωσης και κατέβασμα!
Ρόμπολα στην ομίχλη
Λίγα περάσματα στο ελαφρώς παγωμένο χιόνι
Μερικά αποσπάσματα κυρίως από το κατέβασμα
Επιστροφή προς Θεσ/νίκη με τις καλύτερες εντυπώσεις στο κομμάτι Άρματα προς Δίστρατο απανωτές θεάσεις από 2 ζαρκάδια και 2 αρκούδες
4. Καλοκαιρινή επίσκεψη
Καλοκαιρινή επίσκεψη στην άδεια στο χωριό που έγιναν κάποιες μικρές βόλτες / ορειβατικά. Το πρώτο μας οικογενειακό και κάποια οδοιπορικά μικρά στα πέριξ με καλή παρέα.
Ζαρκάδι!
Και μικρή αρκούδα, λίγο πιο πάνω και η μητέρα της (δε διακρίνεται)
4. Καλοκαιρινή επίσκεψη
Καλοκαιρινή επίσκεψη στην άδεια στο χωριό που έγιναν κάποιες μικρές βόλτες / ορειβατικά. Το πρώτο μας οικογενειακό και κάποια οδοιπορικά μικρά στα πέριξ με καλή παρέα.
Οικογενειακή ανεμελιά
Οι Πάδες, σε μια από τις απογευματινές βόλτες.
Δρόμοι της ψυχής
Πρωτογενής παραγωγή, ατελείωτη απόλαυση
Σαλέπι.
Με τη μικρή στους ώμους στα πολύ απότομα κομμάτια αρχίσαμε την ανάβαση.
Απόφαση για την πρώτη μας οικογενειακή ανάβαση στη Δρακόλιμνη. Ο καιρός ιδανικός με κάποια συννεφάκια να σπάνε τον ήλιο, όσο χρειάζεται. Πέρασμα από το δασικό δρόμο ο οποίος μας φέρνει στη τοποθεσία Βάλια Μάρε. Χάρτης εδώ
Δως μου τα μπατόν διαβόλι!!
Με τη μικρή στους ώμους στα πολύ απότομα κομμάτια αρχίσαμε την ανάβαση.
Αρχίζοντας την ανάβαση, κοντά στα 1900μ ψηλά
Περνώντας τη στάνη στη Μουγκρίλα
Ο γερο Σμόλικας, με συννεφιά, τόση, όση!
Ρόμπολα που δεν τα κατάφεραν
Κλασσικά δέντρα στο μονοπάτι
Χαλί από λουλούδια. Στα 2200 η άνοιξη έρχεται τον Ιούνιο...
Σύντομα η μικρή βρήκε και παρέα χαζεύοντας...
...τους αλπικούς τρίτωνες, την ατραξιόν της λίμνης!
Υποβρύχια πλάνα!
Δρακόλιμνη Σμόλικα, Ιούνιος 2019.
Πάμπολλα τα φυτά που σπανίζουν και φύονται σε τέτοιες περιοχές
Τα προσωπικά μου αγαπημένα, αυτά τα μπλε
Το εύρημα της ημέρας. Μια μεγαλοπρεπέστατη συστάδα lilium albanicum
Η Ήρα ξεκουράζεται.
Κατεβαίνοντας
Δε χορταίνω κάτι τέτοια βράδια μετά...
Από το πέταλο του χωριού όπως έρχεται ο δρόμος από Άρματα
5. Σύντομη επίσκεψη τέλη Αυγούστου.
Από ένα πικνικ στη ρεματιά του Σμόλικα κοντά στο Βάλια Μάρε
Περιήγηση στο πέρασμα της Κλεισούρας, που οδηγεί μέσα από το χωριό στους Αγίους Αποστόλους.
Δύο μέτωπα φωτιών ευτυχώς δεν επεκτάθηκαν με καταστροφικά αποτελέσματα. Από κεραυνούς και οι 2 περιπτώσεις.
Επόμενη επίσκεψη,
6. μέσα Οκτώβρη μετά το πατριδογνωσιακό τριγύρισμα.
Ανάβαση στην Πέτρα Τόσκα. Πορεία εδώ
Η διασταύρωση εμφανής, Λιβάδι θα πήγαινα άλλη μέρα
Προετοιμάζομαι για την αυγή
Αλλά με τίποτα δεν περίμενα τέτοιο σκηνικό...
Δε θέλω να φύγωωω
Απίστευτα σκηνικά
Το Παλιοσέλι
Αυτό το διάστημα, η περιοχή είναι γεμάτη μανιτάρια. Κάθε είδους.
Περιπατητικό ξανά ως Λούνο - Σμιξώματα.
Στο τέλος του βατού δρόμου, στα Σμιξώματα
Μανιταροεπίσκεψη στο Παντελμπιζάνι.
Ο Άρχοντας
Μανιτάρια!!!
Η θέα πίσω από το παντελμπιζάνι
Γίγαντες μαυρόπευκα
Σκιουράκος!
Στο γεωδαιτικό κάτω από την εκκλησία του Προφ. Ηλία.
Ποιοτικές διακοπές. 10 με τόνο
Επόμενη σόλο περιπατητική, ανάβαση ως το Λιβάδι. Πορεία εδώ
Ανάβαση από τα ~ 1260μ
Θέα σε μικρά ξέφωτα
Εδώ , αριστερά. 1400μ υψόμετρο.
Αλλά πρώτα μια μικρή ματιά στο Σμόλικα
Το όμορφο δάσος
Άφιξη στο Παντελέξαρχο στα 1500μ
Στη μεγαλύτερη από τις 2 σάρες να δοκιμάζουν το πέλμα από τα X ultra GTX
Στο λιβάδι, στα 1650μ ψηλά
Ο Σμόλικας, από Λιβάδι
Η Τύμφη
Και κατεβαίνοντας...
Τζα!
Στο αγαπημένο μου μέρος που γουστάρουν και οι ποδηλάτες
Επιστροφή από όλα αυτά από τη Βάλια Κ'ρνα. Φέτος μας έκανε τη χάρη αφού ο δρόμος ξανα άνοιξε. Εδώ η διαδρομή
Στα κεραυνόπληκτα καμμένα μαυρόπευκα, κάποιες φθινοπωρινές νότες
Κάτι τοπία...
Δείτε πόσο ψηλά ορθώνονται τα πεύκα
Πανέμορφο το κατέβασμα της διαδρομής
Στο γεφύρι, σε υψομετρο ~1200μ
Κάποια φυλλοβόλα μαρτυρούν πηγές / ρεματιές. Είναι η περιοχή Επτάβρυσο
Στενό το κομμάτι λίγο πριν πιάσουμε "πολιτισμό" και βγούμε Σαμαρίνα.
7. Χριστουγεννιάτικη ανάβαση Μουγκουρίδας Σμόλικα.
Ανήμερα Χριστούγεννα, ανάβαση στο απόλυτο χιονισμένο λευκό κάτω από το μπλε φόντο των καθάριων ουρανών.Εντελώς φρέσκο το χιόνι, μόνο στο υψόμετρο κοντά στο τέλος της διαδρομής το πάγωσε. Χάρτης εδώ
Αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν μόνες τους...
Λίγο πάνω από το Βάλια Μάρε.
Άφιξη στον αυχένα της Μουγκουρίδας.
Εδώ κάπου αν κ η αρχική εκτίμηση ήταν να φτάσω δρακόλιμνη, με κέρδισε το φόρτωμα των δέντρων και αναλώθηκα σε φωτογράφιση ρόμπολων.
Άφιξη στο σημείο που ξεκινούσα από το δασωμένο μέρος
Μπροστά η κορυφή του Σμόλικα
Πέρασμα του δρόμου δίπλα από το μονοπάτι σε σημεία. Οι πιο πάνω ροδωσιές όχι δικές μου
Αν και η αυγή είχε καταχνιά, σύντομα καθάρισε
Λίγο πριν το Βάλια Μάρε που σταματάει ο δασικός δρόμος
Λίγο πάνω από το Βάλια Μάρε.
Έτοιμος!
Ανεβαίνοντας προς τη στάνη
Σε χιόνι απάτητο, κάπου 15 πόντους minimum
Ο Σμόλικας κρύβεται
Με δυσκολία αλλά και σταθερά βήματα η ανάβαση
Άφιξη στον αυχένα της Μουγκουρίδας.
Με θέα προς Νεμέρτσικα
Στον αυχένα, τρομακτικός ο αέρας.
Έργα του χθεσινού Νοτιά
Τα παγωμένα χόρτα
Απίστευτα κάδρα, στο βάθος η Τύμφη
Ο όγκος της κορυφής του Σμόλικα
Εδώ κάπου αν κ η αρχική εκτίμηση ήταν να φτάσω δρακόλιμνη, με κέρδισε το φόρτωμα των δέντρων και αναλώθηκα σε φωτογράφιση ρόμπολων.
Έπος
Πατήματα λαγού μπροστά μου
Της επιστροφής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου