Κύκλος Ζήρειας και κοιλάδα Φενεού. Μια επαφή με την ορεινή Κορινθία.

Ορεινή Κορινθία. Θα ξεκινούσα να γράφω ότι αποτελεί ένα αρκετά μεγάλο και ανεξερεύνητο κεφάλαιο, αλλά δεν θα πλατειάσω, διότι όλη η Πελοπόννησος ουσιαστικά είναι ένα μεγάλο ανεξερεύνητο κεφάλαιο. Όταν γεννιέσαι στη Θράκη και ξοδεύεις χρόνια από τη ζωή σου στη Θράκη και έπειτα στην κεντρική Μακεδονία και πάντα η Πελοπόννησος πέφτει μακριά για οποιαδήποτε διήμερη solo απαιτητική εξερεύνηση.

Η βόλτα πραγματοποιήθηκε το Μάιο του 2022

Κλασσικά ένα Σαββατοκύριακο διαθέσιμο, το οποίο μοίρασα την πρώτη μέρα σε ταξιδιωτικό, κάνοντας ουσιαστικά ένα πολύ όμορφο κύκλο πέριξ του όρους Ζήρειας και της κοιλάδας του Φενεού και τη δεύτερη μέρα σε μία ανάβαση στην Ντουρντουβάνα, την οποία θα παρουσιάσω και σε μελλοντικό άρθρο.

1. Ροζενά, Ευρωστίνα, Καρυά. Χάρτης διαδρομής

Μετά τις απαραίτητες προετοιμασίες σε εξοπλισμό, φαγώσιμα, ρούχα και χάρτες πήρα την εθνική οδό ως το Δερβένι και έπειτα συνέχισα προς τα ορεινά. Η διαδρομή ανηφορίζει "καλά" και σύντομα από τα παραλιακά υψόμετρα βρίσκομαι σε ένα τεταρτάκι στα ημιορεινά της τάξης των 600 700m. 

Τον πανέμορφο δρόμο προς Ευρωστίνη τον είχα σταμπάρει από φωτογραφίες. το τερέν ιδιόμορφο και έχει αυτούς τους σχηματισμούς στις πλευρές των βουνών με τις ας το πω "νοχτάρια" δανείζοντας τη Μακεδονίτικη τοπολογία του εδάφους σε περιοχή του νομού Κοζάνης που έχει διαβρωθεί δίνοντας αυτό το χαρακτηριστικό ανάγλυφο (χαρακτηριστικά το έχω δει στη Σιθωνία Χαλκιδικής, στην κύρια οδό στο ύψος της διασταύρωσης για το θρυλικό GOA). Αυτό το ιδιαίτερο ανάγλυφο το παρατηρεί κανείς ακόμα και στην Εθνική Οδό στο ύψος της θάλασσας.

Ανεβαίνοντας το Σαραντάπηχο

Το οδικό δίκτυο περνά σε ένα "υψίπεδο" από ένα σημείο και έπειτα. Περνώ από την Παναγία την Καταφυγιώτισσα, ένα γνωστό προορισμό για τους θρήσκους ταξιδιώτες και έπειτα την Ευρωστίνα στα 650m. Έπειτα ακόμα ψηλότερα μετά τα χαρακτηριστικά πέταλα και σύντομα άφιξη σε τετραψήφια υψόμετρα. Ορατό πλέον και στη βλάστηση που συνοδεύει το δρόμο.

Πορεία των καμπιών της άνοιξης... (Thaumetopoea pityocampa)

Ανηφορίζω σε υψόμετρο 1300m και φτάνω σε ένα χαρακτηριστικό σημείο όπου δεν στρίβω προς Στενό και Φενεό γενικότερα, αλλά προς Καρυά και έπειτα κοφτά λίγο πριν τα μεσαία Τρίκαλα Κορινθίας δεξιά ένα πανέμορφο οδικό δίκτυο χωματόδρομων.

2. Έξω από Τρίκαλα Κορινθίας, παρατηρητήριο Γέρου, Λίμνη Δασίου, Σαλέ Ζήρειας. Χάρτης διαδρομής

Η άνοιξη κάνει την παρουσία της αισθητή και μετά τον πολύ δυνατό χειμώνα του 2021 22 με τα χιόνια έως και τον Απρίλιο. Οι κορυφές κρατάνε ακόμα πάρα πολύ χιόνι. Η πρώτη ουσιαστική στάση είναι σε ένα κομβικό σημείο και συγκεκριμένα στο παρατηρητήριο του Γέρου σε υψόμετρο 1480 μέτρα το οποίο δίνει πάρα πάρα πολύ όμορφη θέα προς τη Ζήρεια και όχι μόνο!

Παρατηρητήριο Γέρου

Όλη η έκταση της Ζήρειας στον ορίζοντα. Από τη μικρή αριστερά ως την κυρίως, στα δεξιά

Ο καιρός την ημέρα που ξεκίνησα ήταν μουντός συννεφιασμένος, αλλά χωρίς κάποια ιδιαίτερη πρόβλεψη για βροχή. Ό,τι ακριβώς δηλαδή μου αρέσει χωρίς θερμοκρασιακές μεταβολές

Κατεβαίνοντας στο πυροφυλάκιο του γέρου πάρα πολύ βατός χωματόδρομος οδηγεί προς τη λίμνη Δασίου (άλλωστε προσβάσιμη και από τα Τρίκαλα) στα 1500m. Μία εποχική λίμνη η οποία μπορεί να μην έχει την ομορφιά δεδομένου ότι το λασπωμένο της προφίλ δε δημιουργεί ονειρεμένες αντανακλάσεις, αλλά επειδή είναι ρηχή λίμνη παγώνει πάρα πολύ εύκολα και αποτελεί πάρα πολύ γνωστό προορισμό για τους παντού περιπατητές αλλά και offroadάδες. Καλοκαίρι ξεραίνεται. 

Η όχι και τόσο ενδιαφέρουσα λίμνη Δασίου

Χωρίς να μου κερδίσει το ενδιαφέρον ανηφορίζω ακόμα περισσότερο σε υψόμετρο 1.400 περίπου μέτρα και φτάνω πολύ γρήγορα στο πασίγνωστο πλατώ της Ζήρειας και λίγο πιο έπειτα στο χιονοδρομικό της Ζήρειας. Φτάνω σούρουπο και βλέπω ότι έχει ένα προβολέα ο οποίος παραμένει μόνιμα ανοιχτός. 

Το σαλέ.

Σε αναζήτηση του που θα περάσω το βράδυ αποφασίζω να το περάσω σε ένα ύψωμα λίγο πάνω από το χιονοδρομικό σαλέ για να μην έχω το φως κατάματα. Ταυτόχρονα έχω πάρα πολύ ωραία θέα τριγύρω. Κάτω από ένα πεύκο και δε στήνω τη μικρή σκηνή. Ετοιμάζοντας βραδυνό ένας σκυλούκος έρχεται διακριτικά και μου κάνει παρέα. Κερδίζει το σνακ του και "την πέφτει" παραδίπλα μου.

Έχω παρέα

Το βράδυ κυλάει πάρα πολύ ήρεμα, με μοναδικό soundtrack τα μουγκανίσματα των αγελάδω που βόσκουν στο πλατώ αμέριμνα. Απάνεμος ο καιρός, θερμοκρασία κοντά στους 8 9 βαθμούς Κελσίου. Το πρωί έφτασε ως τους 4. Πάνω που πάω να κλείσω τα μάτια μου κάποιες σταγόνες αποφασίζουν να πέσουνε. Στήνω το κάλυμμα για να μη βρέχομαι άμεσα, αλλά τελικά δε χρειάζεται. Η νύχτα παρέμεινε στεγνή.

Την επόμενη μέρα το πρωί απόλαυσα μία καταπληκτική αυγή στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας και συγκεκριμένα στου Κιθαιρώνα τις πλαγιές. Έφτιαξα ένα γρήγορο καφέ και ξεκίνησα την κυκλική πορεία γύρω από το όρος Ζήρεια.

3. Δυτικές υπώρειες, λιβάδια Ζήρειας, προς Καστανιά. Χάρτης διαδρομής

Δρόμοι με σχετικά καλή βατότητα, αλλά και αρκετά σημεία όπου κάποιος μπορεί να ξαποστάσει ανάμεσα στα ψηλά δέντρα. Κατηφόρα από τα 1400 μέτρα υψόμετρο και η θέα πάρα σταδιακά παρουσιάζεται και είναι πολύ όμορφη προς την κοιλάδα του Φενεού και γενικότερα στο Xελμό απέναντι.

Ο Χελμός απέναντι, κεντρικά

Ένα χαρακτηριστικό σημείο είναι το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου λίγο πριν από το οποίο έχω την πρώτη μου επαφή με την άγρια ζωή. Πολύ χαρακτηριστική, το λοιπόν, η παρουσία ημιάγριων αλόγων στη νότια πλευρά κυριότερα του όρους Ζήρεια που υπάρχουν πάρα πολλά ανοίγματα. 

Θέα προς το αστεροσκοπείο Αρίσταρχος

Εκκλησάκι Αη Νικόλα

Ξεκινάω λοιπόν και μπαίνω σε ένα ασαφές πεδίο οδικά, μετά από το ισοπέδωση του τερέν από το βαρύ και μακρύ χειμώνα. Μετά βίας καταλαβαίνω το δρόμο σε σημεία, αλλά με τη βοήθεια των χαρτών και της τεχνολογίας κατάφερα να συνεχίσω άφοβα. 

Ψιλο μαντεύοντας το "δρόμο"

Συνεχίζω το δρόμο, έχοντας στα δεξιά μου το Γερόντιο όρος όπως λέγεται, με κατηφορική πορεία και σε ένα σημείο αφήνω την προφανή πορεία και δε συνεχίζω προς το χωριό Κάστρο αλλά προς το χωριό Καστανιά.

Στο κατέβασμα για το χωριό αυτό κάποιες εικόνες πρωινής γαλήνης με τον ήλιο να χτυπά γλυκά την ανοιξιάτικη γη, και συνάμα έχοντας τον καιρό πολύ καλύτερο από χθες, βγάζω πανέμορφες φωτογραφίες από αυτές που "δικαιολογούν" μια τέτοια φυσιολατρική βόλτα.

4. Αυχένας Καστανιάς προς Μαυροβούνι (κεραίες κινητής). Χάρτης διαδρομής

Κατεβαίνοντας βγαίνω στον πολιτισμό και βρίσκομα ουσιαστικά στο πάσο μεταξύ της πεδιάδας Στυμφαλίας και της πεδιάδας Φενεού, ανάμεσα Λοιπόν στα χωριά Καστανιά και Μοσιά στα 1100m. Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα που λένε και ξεκινάω ένα μικρό detour σε χωματόδρομο που σε έβγαζε σε ένα ύψωμα σε μία κεραία τηλεφωνική μόνο και μόνο για τη φωτογραφία και για τη θεά στα 1500m. Η θέα όντως μαγευτική.

Η θέα από τις κεραίες

Ο δρόμος παρ' όλα αυτά έχει πάρα πολύ πυκνή βλάστηση και δεν χαρίζει θέα άπλετα στις τριγύρω περιοχές από την κεραία όμως η θέα είναι καταπληκτική.

Όταν η θέα το επιτρέπει, βλέπεις την πεδιάδα του Φενεού

5. Αυχένας Καστανιάς, Μοσιά, Μεσινό, Αρχ. Φενεός προς Διάσελλο Κυνηγού. Χάρτης διαδρομής

Κατέβασμα έπειτα στη Μοσιά και το Μεσινό, πρωινός καφές, και έπειτα απέναντι στα στενάκια του Φενεού. Χωματόδρομος ξανά ο οποίος ουσιαστικά οδηγεί προς το Πλανητέρο, σκίζοντας τις υπώρειες του Χελμού στα δύο. Το μέγιστο υψόμετρο αυτού του χωματόδρομου - πάσου είναι 1540m και φέρει την ονομασία "Διάσελλο του κυνηγού".

Στο κέντρο δεσπόζει η Ντουρντουβάνα

Ο δρόμος είναι αρκετά βάτος και κάπου σε ένα σημείο πετυχαίνω και ένα εκκλησάκι των Αγίων Πάντων, στο οποίο κάνω μία μικρή στάση και ανακαλύπτω ένα από τα μαύρα σημεία της ιστορίας μας, αυτό της τρύπας του Φενεού. Περισσότερα στοιχεία σε αυτό το σύνδεσμο, χωρίς να θέλω να αναφερθώ σε πολιτικά τεκταινόμενα...

Θέα προς τη λίμνη Δόξα

Ανηφορίζω στο Διάσελο και κάνω την ανάβαση στην Ντουρντουβάνα. Όπως είπα σε επόμενο άρθρο πιο αναλυτικά με πλούσιο φωτοαφιέρωμα.

6. Κατάβαση από διάσελλο Κυνηγού ως Πλανητέρο. Χάρτης διαδρομής

Από το διάσελο και έπειτα αρχίζει η κατάβαση. Το κατέβασμα είναι σε κάπως χειρότερη κατάσταση ως δρόμος και καταλήγη μέσα από ευρύ δίκτυο χωματόδρομων στο χωριό Πλανητέρο σε μια κατάβαση που μου φάνηκε κάπως ατελείωτη, αλλά επισφραγίζεται με μία συνάντηση μου με ένα πανέμορφο ελάφι.

Χελμός

Πλανητέρο τουριστικό χωριό γνωστό για τα νερά του, το οποίο κόσμος επισκέπτεται συνήθως ορμώμενος από τα Καλάβρυτα. Και επιστροφή στη βάση.

Και ένας Ερύμανθος για τελείωμα